احادیث رسول خدا صلی الله علیه و آله

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : قرآن را با لحنها و آواهاى عرب بخوانيد و از [به كار بردن ]لحنهاى فاسقان و گنهكاران دورى كنيد؛ زيرا بزودى پس از من مردمانى بيايند كه صداى قرآن خواندنشان را همچون آوازه خوانى و نوحه گرى و سرود خوانى كشيشان، در گلو بچرخانند و از گلويشان فراتر نرود. دلهايشان و دلهاى كسانى كه از قرآن خواندن آنها خوششان آيد، وارونه است.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : نگرانى من براى شما اين است كه دين را سبك شماريد··· و قرآن را با ساز و آواز بخوانيد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : كسى كه قرآن خواندن را وسيله امرار معاش خود از مردم قرار دهد، روز قيامت در حالى بيايد كه چهره اش استخوانى است و گوشتى بر آن نيست .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : غريبان دنيا چهارند: قرآنى كه در حافظه ستمگر است، مسجدى كه در محلّه اى باشد و مردم در آن نماز نخوانند، مصحفى كه در خانه اى باشد و خوانده نشود و مرد پرهيزگارى كه در ميان مردمانى بد به سر مى برد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى بسا قرآن خوانى كه قرآن لعنتش مى كند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بيشتر منافقان امّت من، قاريان آن هستند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : در دوزخ آسيابى آهنى است كه با آن سرهاى قاريان و علماى گنهكار آرد مى شود.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس قرآن را براى دنيا و زيور دنيا فرا گيرد، خداوند بهشت را بر او حرام گرداند.

صفحه اختصاصي حديث و آيات رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : قُرّاءُ القرآنِ ثلاثةٌ : رجُلٌ قَرَأَ القرآنَ فاتَّخَذَهُ بِضاعَةً فاستَحرَمَهُ .حديث المُلوكَ و استَمالَ به الناسَ ، و رَجُلٌ قَرَأَ القرآنَ فأقامَ حُروفَهُ و ضَيَّعَ حُدودَهُ ، كَثُرَ هؤلاءِ مِن قُرّاءِ القرآنِ لا كَثَّرَهُم اللّه ُ تعالى ! و رجُلٌ قَرَأَ القرآنَ فَوَضَعَ دَواءَ القرآنِ على داءِ قلبِهِ فَأسهَرَ بهِ ليلَهُ و أظمَأَ بهِ نَهارَهُ و قامُوا .حديث في مَساجِدِهِم و حَبَوا بهِ .حديث تَحتَ بَرانِسِهِم ، فهؤلاءِ يَدفَعُ اللّه ُ بهِمُ البَلاءَ و يُزيلُ .حديث مِن الأعداءِ و يُنزِلُ غيثَ السماءِ ، فو اللّه ِ لَهؤلاءِ مِن القُرّاءِ أعَزُّ مِن الكِبريتِ الأحمَرِ .حديث

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : قاريان قرآن سه گونه اند: كسى كه قرآن مى خواند و آن را وسيله اى براى تقرّب به شاهان و جلب توجه مردم قرار مى دهد و كسى كه قرآن مى خواند و الفاظ و كلماتش را بر پا مى دارد و معانيش را فرو مى گذارد. اين دو دسته از قاريان قرآن تعدادشان زياد است و خدا امثال آنها را زياد نكناد و كسى كه قرآن مى خواند و دارو و مرهم قرآن را بر روى درد دل خويش مى نهد. شبش را با آن به بيدارى مى گذراند و روزش را با آن به تشنگى سپرى مى كند. [آن را ]در مسجدهايشان به پا مى دارند و زير بُرنُس هاى خود مى خزانندش. اينانند كه خداوند به بركت وجودشان، بلا را مى گرداند و دشمنان را از ميان مى برد و باران آسمان را فرو مى فرستد؛ به خدا سوگند كه اين قاريان از كبريت احمر كمياب ترند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه براى شهرت طلبى و رسيدن به چيزى قرآن بخواند، در روز قيامت با چهره اى استخوانى و بى گوشت، خداوند عزّ و جلّ را ديدار كند···.و هركه قرآن بخواند و به آن عمل نكند، خداوند روز قيامت او را كور محشور گرداند، پس بگويد: «پروردگارا! چرا مرا كور محشور كردى در حالى كه بينا بودم ؟».