احادیث رسول خدا صلی الله علیه و آله

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن مَشى إلى مَسجِدٍ يَطلُبُ فيهِ الجَماعَةَ كانَ لَهُ بكُلِّ خُطوَةٍ سَبعونَ ألفَ حَسَنةٍ ، و يُرفَعُ لَهُ مِن الدَّرَجاتِ مِثلُ ذلكَ ، و إن ماتَ و هُو على ذلكَ وكَّلَ اللّه ُ بهِ سَبعينَ ألفَ مَلَكٍ يَعُودُونَهُ في قَبرِهِ ، و يُؤنِسُونَهُ في وَحدَتِهِ ، و يَستَغفِرُونَ لَهُ حتّى يُبعَثَ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه براى شركت در نماز جماعت به مسجدى رود ، براى هر قدمى كه برمى دارد هفتاد هزار حسنه منظور شود و به همان اندازه درجاتش بالا رود و اگر در آن حال بميرد ، خداوند هفتاد هزار فرشته بگمارد كه در قبرش به عيادت او روند و انيس تنهايى او باشند و تا زمانى كه برانگيخته شود برايش آمرزش طلبند .

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : يا أبا ذَرٍّ ، إنّ اللّه َ تعالى يُعطِيكَ ما دُمتَ جالِسا في المَسجِدِ بِكُلِّ نَفَسٍ تَنَفَّستَ دَرَجةً في الجَنَّةِ ، و تُصَلِّي علَيكَ الملائكةُ ، و تُكتَبُ لَكَ بِكُلِّ نَفَسٍ تَنَفَّستَ فيهِ عَشرُ حَسَناتٍ ، و تُمحى عنكَ عَشرُ سَيّئاتٍ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى ابوذر! تا زمانى كه در مسجد نشسته اى خداوند متعال به تعداد هر نفسى كه مى كشى ، يك درجه در بهشت به تو مى دهد و فرشتگان بر تو درود مى فرستند و براى هر نفسى كه در مسجد مى كشى ده حسنه برايت نوشته مى شود و ده گناه از تو پاك مى گردد .

عنه صلى الله عليه و آله : كُلُّ جُلوسٍ في المَسجِدِ لَغوٌ إلاّ ثلاثَةً: قِراءةُ مُصَلٍّ ، أو ذِكْرُ اللّه ِ ، أو سائلٌ عن عِلمٍ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر نشستنى در مسجد لغو و بيهوده است، مگر نشستن سه كس : نماز گزارى كه [قرآن ]قرائت كند ، كسى كه ذكر خدا بگويد و كسى كه به دنبال دانشى باشد .

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : أوحَى اللّه ُ إلَيَّ أن يا أخا المُرسَلِينَ يا أخا المُنذِرِينَ أنذِرْ قَومَكَ لا يَدخُلُوا بيتا مِن بُيوتي و لأحَدٍ مِن عِبادِي عندَ أحَدِهِم مَظلِمَةٌ ، فإنّي ألعَنُهُ ما دامَ قائما يُصَلِّي بينَ يَدَيَّ حتّى يَرُدَّ تلكَ المَظلِمَةَ ، فَأكُونَ سَمعَهُ الذي يَسمَعُ بهِ ، و أكُونَ بَصَرَهُ الذي يُبصِرُ بهِ ، و يكونَ مِن أوليائي و أصفِيائي ، و يكونَ جارِي مَع النَّبِيِّينَ و الصِّدِّيقينَ و الشُّهَداءِ في الجَنَّةِ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند به من وحى فرمود كه : اى از تبار پيامبران! اى از تبار هشدار دهندگان! به قوم خود هشدار ده كه هرگاه يكى از آنان نسبت به يكى از بندگان من مظلمه اى به گردن داشته باشد، به هيچ يك از خانه هاى من وارد نشود ؛ زيرا تا زمانى كه در برابر من به نماز ايستاده او را لعنت كنم مگر اين كه آن مظلمه را رد كند . در اين صورت گوش شنوا و چشم بيناى او شوم و از دوستان و برگزيدگان من باشد ؛ و در بهشت ، همراه پيامبران و صدّيقان و شهيدان ، همسايه من شود .

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن أكَلَ هذهِ البَقلَةَ المُنتِنَةَ [ يَعني الثُّومَ] فلا يَقرَبْ مَسجِدَنا ، فأمّا مَن أكَلَهُ و لَم يأتِ المَسجِدَ فلا بَأسَ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه اين سبزى بدبو (سير) را بخورد به مسجد ما نزديك نشود ، امّا اگر كسى آن را بخورد ولى به مسجد نيايد اشكالى ندارد .

عنه صلى الله عليه و آله : لا تَجعَلُوا المَساجِدَ طُرُقا حتّى تُصَلُّوا فيها رَكعتَينِ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مسجدها را گذرگاه خود قرار ندهيد مگر آن كه دو ركعت نماز در آنها بخوانيد .

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : لا يَرجِعُ صاحِبُ المَسجِدِ بِأقَلَّ مِن إحدَى ثلاثٍ : إمّا دُعاءٍ يَدعُو بهِ يُدخِلُهُ اللّه ُ بهِ الجَنَّةَ ، و إمّا دُعاءٍ يَدعُو بهِ لِيَصرِفَ اللّه ُ بهِ عَنهُ بَلاءَ الدنيا، و إمّا أخٍ يَستَفِيدُهُ في اللّه ِ عزّ و جلّ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : شخص مسجد رو ، دست كم يكى از اين سه چيز نصيبش مى شود : يا دعايى كه به درگاه خدا مى كند و خداوند با آن او را به بهشت مى برد ، يا دعايى كه به سبب آن خداوند بلاى دنيا را از او برمى گرداند و يا برادرى كه به خاطر خداوند عزّ و جلّ به دست مى آورد [و نه بر اساس انگيزه هاى دنيوى و مادّى] .

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : اِتَّقُوا الدنيا فوالذي نَفسِي بيدِهِ أنّها لأَسحَرُ مِن هارُوتَ و مارُوتَ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : از دنيا حذر كنيد ؛ زيرا سوگند به آن كه جانم در دست اوست ، دنيا جادوگرتر از هاروت و ماروت است .

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : يا بنَ مَسعودٍ ، إنّهُم لَيَعِيبُونَ على مَن يَقتَدِي بِسُنَّتي فرائضَ اللّه ِ ، قالَ اللّه ُ تعالى : «فَاتَّخَذْتُمُوهم سِخرِيّا حتّى أَنْسَوكُم ذِكْرِي و كُنتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ * إِنّي جَزَيْتُهُمُ اليَوْمَ بِما صَبَرُوا» .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى پسر مسعود! آنان بر كسانى كه با پيروى از سنّت من، فرايض خدا را به جاى مى آوردند، خرده مى گيرند . خداوند متعال فرموده است : «و آنها را مسخره كرديد تا ياد مرا از خاطرتان بردند و به آنها مى خنديديد . امروز من پاداش صبر آنان را مى دهم» .

عنه صلى الله عليه و آله : إنّ المُستَهزِئينَ يُفتَحُ لأحَدِهِم بابُ الجَنَّةِ ، فيُقالُ : هَلُمَّ : فَيَجِيءُ بِكَرْبِهِ و غَمِّهِ ، فإذا جاءَ اُغلِقَ دُونَهُ ، ثُمّ يُفتَحُ لَهُ بابٌ آخَرُ··· فما يَزالُ كذلكَ حتّى أنَّ الرَّجُلَ لَيُفتَحُ لَهُ البابُ فيقالُ لَهُ: هَلُمَّ هَلُمَّ ، فما يَأتِيهِ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : دَرِ بهشت به روى يكى از مسخره كنندگان باز مى گردد و به او گفته مى شود : بيا .او با غم و اندوه جلو مى رود و چون نزديك شد ، در به رويش بسته مى شود . سپس در ديگرى به رويش گشوده مى گردد··· اين كار مرتّبا تكرار مى شود تا جايى كه در به رويش باز مى گردد و گفته مى شود : بيا ، بيا ؛ اما او ديگر جلو نمى رود .