احادیث رسول خدا صلی الله علیه و آله

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس قرآن را بياموزد و به آن عمل نكند و محبّت دنيا و زر و زيورش را بر آن ترجيح دهد، مستوجب خشم خداى متعال شود و هم درجه يهود و نصارايى باشد كه كتاب خدا را پشت سر خود مى اندازند.

صفحه اختصاصي حديث و آيات عنه صلى الله عليه و آله : مَن نَكَحَ امرأةً حَراما في دُبُرِها أو رجُلاً أو غُلاما حَشَرَهُ اللّه ُ تعالى يَومَ القِيامَةِ أنتَنَ مِن الجِيفَةِ ، يَتَأذّى بهِ النّاسُ حتّى يَدخُلَ جَهَنَّمَ ، و لا يَقبَلُ اللّه ُ مِنهُ صَرفا و لا عَدلاً ، و أحبَطَ اللّه ُ عَمَلَهُ ، و يَدَعُهُ في تابوتٍ .حديث مَشدودا بمَسامِيرَ مِن حَديدٍ و يُضرَبُ علَيهِ في التّابوتٍ بصَفايِحَ حتّى يَتَشَبَّكَ في تلكَ المَسامِيرِ ، فلَو وُضِعَ عِرقٌ مِن عُروقِهِ على أربعِمِائةِ اُمَّةٍ .حديث لَماتُوا جَميعا ، و هُو مِن أشَدِّ النّاسِ عَذابا .حديث

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس به حرام و از پشت با زنى نزديكى نمايد يا با مردى يا پسر بچه اى لواط كند، خداوند متعال در روز قيامت او را بد بوتر از مردار محشور گرداند، به طورى كه مردم از بوى گند او به رنج افتند تا آنكه وارد جهنّم شود و خداوند از او هيچ فديه و توبه اى نپذيرد و اعمال او را باطل گرداند و وى را در تابوتى محكم شده با ميخ هاى آهنى مى نهد و روى او در آن تابوت ورقه هاى آهنى مى گذارد تا جايى كه پيكرش در آن ميخ ها فرو مى رود. و اگر رگى از رگ هاى او در ميان چهارصد امّت افكنده شود، همگى از بين بروند و عذابش از همه دوزخيان شديدتر باشد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس با زنى يهودى يا نصرانى يا مجوسى يا مسلمان، آزاد باشد يا كنيز، يا هر زن ديگرى زنا كند، خداوند در گور او سيصد هزار دَر از آتش بگشايد و از آن درها مارها و عقرب ها و شراره هاى آتش بيرون آيند و او تا روز قيامت بسوزد و مردم از بوى گند عورتش متأذّى باشند و تا روز قيامت او را به واسطه آن بو بشناسند و آنگاه دستور آيد كه او را به دوزخ برند و دوزخيان با آنكه خود در عذابى سخت گرفتارند، از وجود او در رنج باشند. اين همه براى آن است كه خداوند حرام ها را قدغن كرده است و غيرتمندتر از خداوند متعال هم كسى نيست و از همين غيرت اوست كه فحشا و كارهاى زشت را حرام و حدود تعيين كرده است.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس به خانه همسايه خود سرك كشد و به عورت مردى يا موى زنى يا قسمتى از بدن او نگاه كند، بر خداوند است كه او را با منافقانى كه در دنيا دنبال عيب هاى مردم هستند، به دوزخ درآورد و از دنيا نرود تا اينكه خداوند رسوايش سازد و در آخرت نيز زشتى هاى او را براى مردم آشكار گرداند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس از روزى خداوند نا خرسند باشد و زبان به شكايت بگشايد و شكيبايى نكند، هيچ كار نيكى از او به درگاه خداوند بالا نرود و خداوند متعال را در حالى ديدار كند كه بر او خشمگين است.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس مَهريه زنى را ندهد، در پيش خدا زناكار محسوب مى شود و خداوند در روز قيامت به او مى فرمايد : بنده من! كنيز خود را با عهد و پيمانم به همسرى تو در آوردم و تو به عهد من وفا نكردى. پس، خداوند عزّ و جلّ خود مطالبه حقّ آن زن را به عهده مى گيرد و تمام كارهاى نيك آن مرد را مى ستاند، اما باز حقّ همسرش را جبران نمى كند. پس دستور داده مى شود آن مرد را در آتش افكنند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس از شهادت خود برگردد و آن را كتمان كند، خداوند [روز قيامت ]در حضور خلايق، گوشت او را به خوردش دهد و در حالى كه زبان خود را مى جود به دوزخ رود.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس دو همسر داشته باشد و در تقسيم خودش و مالش ميان آن دو به عدالت رفتار نكند، روز قيامت در حالى كه دستانش بسته و نصف بدنش خميده (افليج) است آورده شود و به آتش درآيد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس همسايه خود را به ناحقّ بيازارد، خداوند بوى بهشت را بر او حرام گرداند و جايگاهش آتش باشد. بدانيد كه خداوند عزّ و جلّ از آدمى درباره حقّ همسايه اش بازخواست مى كند و هر كس حقّ همسايه خود را ضايع كند از ما نيست.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس به مسلمانى تهيدست، به خاطر تهي دستيش، اهانت كند و او را خوار شمارد، هر آينه حقّ خدا را خوار شمرده و پيوسته خداوند عزّ و جلّ از او در خشم و ناخشنودى باشد تا آنگاه كه آن تهيدست را راضى گرداند و هر كس مسلمان تهيدستى را احترام كند، روز قيامت خداوند را خندان ديدار كند.